COMO

+ Gerda en Lili doen het voorzitten nu samen en geleidelijk verschuift het werk meer richting Gerda.

+ Er is een nieuw COMO-lid bij: Anne Heynen. Fijn een zeer ervaren docent erbij te hebben.

+ Gerrit Hagenbeek is m.i.v. 1-2-2017 gestopt. Hij heeft vijf jaar vele voortgangsgesprekken met opleiders gedaan. Met zijn strenge blik en met humor jullie evaluaties besproken. Jullie uitgedaagd nog iets aan te pakken om te verbeteren. Jullie feedback meegenomen naar de huisartsopleiding en zich hard gemaakt voor jullie belangen. En natuurlijk heeft hij heel erg zijn best gedaan ervoor te zorgen dat er meer LEOh’s in jullie dossiers terechtkomen… Taaie kost dit laatste. Gelukkig zijn er steeds meer van jullie die een eigen kopie bewaren, want dan kan hij die krijgen. Hij reisde met genoegen een aantal keer per jaar naar Twente, want hij deed de gesprekken met alle hao’s daar. Erg fijn dat hij dit met zoveel verve al die jaren heeft gedaan!
Gelukkig hebben we een nieuwe enthousiaste ex-hao gevonden die hem wil opvolgen, namelijk Jacques Groen. We heten Jacques welkom.
Later dit jaar komt ook Hans Padding dit clubje versterken. We krijgen steeds meer hao’s, dus zijn er steeds meer voortgangsgesprekken nodig.

+ Afgelopen jaar waren er relatief veel ontkoppelingen. Die opleiders hebben we bezocht: terugkijken, aandacht voor de blik van de hao op het geheel. We bekijken wat de hao allemaal geprobeerd heeft en wat er allemaal wel goed is gegaan en soms komen er ook punten naar voren die een hao anders wil doen een volgende keer. Wanneer is de hao weer toe aan een nieuwe aios? Snel, of even wachten? Zijn er nog losse eindjes naar bijv. de groepsdocenten? Is het goed daar nog een gesprek aan te wijden of kan volstaan worden met de toestemming van de hao dat het verslag van het gesprek ook door de docenten gelezen wordt? En we vragen wat wij als huisartsopleiding hiervan kunnen leren. Over het algemeen zinnige gesprekken, vindt de hao en wij ook.

+ Helaas zijn er deze jaren een aantal hao’s die ernstig tot zeer ernstig ziek zijn/waren. Wij doen ons best contact met ze te houden, een attentie te sturen, onze betrokkenheid te laten merken. Ook een zieke hao hoort erbij.
We merken dat wij als huisartsopleiding het soms niet weten als iemand echt ziek is (nee, natuurlijk geen griepjes). We willen dat graag wel weten.
Als je weet dat je er een tijdje uit moet, of hoort van een collega waar iets mee is, wil je dat Sylvia el Gannouti en de docenten dan laten weten? Dan kunnen we ook meedenken hoe het voor de aios op een goede manier op te lossen. Want de opleiding van de aios moet natuurlijk wel door kunnen gaan. En soms is dit zelfs extra leerzaam voor de aios.
Maar er zijn ook situaties waar het niet goed is om gewoon maar door te gaan. Soms komt er te veel op de schouders van de aios terecht, zonder goede achtervang. Daar willen we graag bij betrokken worden, om vervelende situaties te voorkomen.

+ In het kader van de tweefasenstructuur bekijken we of het zinnig lijkt om naast de huisartsopleiders ook de specialistopleiders volgens de COMO-structuur te gaan behandelen. In het tweede jaar gaat het nu anders toe.
We weten nog niet of dit goed zal zijn voor de kwaliteit van alle opleidingsplaatsen en of het haalbaar zal zijn.

Kortom: ‘Never a dull moment’.