Acute psychiatrie: verschil tussen versies

Uit Wiki HOVUmc
Ga naar: navigatie, zoeken
k
k
Regel 22: Regel 22:
 
{{Competentiegebied 2 - Communicatie}}<br />
 
{{Competentiegebied 2 - Communicatie}}<br />
 
{{Competentiegebied 3 - Samenwerken}}<br />
 
{{Competentiegebied 3 - Samenwerken}}<br />
{{Competentiegebied 4 - Organiseren}}<br />
 
{{Competentiegebied 5 - Maatschappelijk handelen}}<br />
 
{{Competentiegebied 6 - Kennis en wetenschap}}<br />
 
 
{{Competentiegebied 7 - Professionaliteit}}
 
{{Competentiegebied 7 - Professionaliteit}}
 
|-
 
|-

Versie van 17 jul 2018 om 21:26

Leerlijn psychische klachten
Auteur

Anouk Bogers
Dick Walstock

Stage

CZ stage

GGZ stage

2e Huisartsstage

KBA

3. Acute psychiatrie

Competenties

Medisch handelen

Communicatie

Samenwerken

Professionaliteit

Toepassing

Praktijkleren

Leergesprek

Onderwijsprogramma

Zelfstudie

Trefwoord

Volgt

Bewerking

17-7-2018

Relevantie

Het komt niet vaak voor[1], maar patiënten met een ernstige psychiatrische aandoening vormen een lastig onderdeel van het vak. Zeker als er sprake is van acute problematiek. Hoe communiceer je met een patiënt met een (acute) EPA? Hoe beoordeel je de oordeelsbekwaamheid bij zo’n patiënt? En hoe ga je om met gevaar in dergelijke situaties. Deze onderwijsmodule gaat over dat soort problemen.

Doelen

De aios weet hoe te handelen bij patiënten met een acuut psychiatrisch ziektebeeld, ook als er sprake is van oordeelsonbekwaamheid en gevaar.

Subdoelen

  • De aios weet welke ‘basis-attitudes’ er zijn in de omgang met patiënten met (acute problematiek bij) EPA’s en weet hoe een basis-attitude te kiezen.
  • De aios weet wat oordeels(on)bekwaamheid is en hoe de oordeelsbekwaamheid te beoordelen.
  • De aios kent de belangrijkste do’s en don’ts in de APC bij EPA’s en met name in de acute psychiatrie.
  • De aios weet wat bemoeizorg is en voor wie die bedoelt is.
  • De aios weet wat reflectief luisteren is.
  • Eventueel kan het geleerde in 2e instantie (met acteurs) geoefend worden.

Gebruiksaanwijzing

Onderwijsactiviteit 1 / Voorafgaand aan de TKD

  • Vraag aan je HAO wanneer hij voor het laatst te maken heeft gehad met acute psychiatrische problematiek en wat de HAO daar lastig aan vond.

Onderwijsactiviteit 2 / Op de TKD

  • Behandel het onderwerp aan de hand van de presentatie en benut de verschillende momenten van discussie en interactie.

Facultatief: Onderwijsactiviteit 3 / Op de TKD

  • Nodig een trainingsacteur uit en oefen de verschillende situaties:
    • EPA bij oordeelsbekwame patiënt.
    • EPA bij oordeelsonbekwame patiënt (zonder en mét gevaar).

Facultatief: Onderwijsactiviteit 4 / Op de TKD

  • Laat de aios het artikel lezen met het interview van Jules Tielens.
  • Laat ze vervolgens in 2-3-tallen de belangrijkste leerpunten uit het stuk halen. Maar let op: het gaat om leerpunten die ze bij álle patiënten kunnen gebruiken, net alleen bij (acute) psychiatrie.

Toelichting

  • Deze module kan zelfstandig gegeven worden, maar kan ook voorafgaand aan een TKD met mogelijkheid te oefenen met trainingsacteurs.
  • In de leerlijn SOLK staat een onderwijsmodule over ‘LEAP’. Ook die module gaat over communiceren met ‘lastige’ patiënten, zowel met EPA als SOLK. Beide onderwijsmodules behandelen deels dezelfde materie, maar vanuit een ander perspectief. In déze module ligt de nadruk op EPA’s. Bij de onderwijsmodule over LEAP ligt de nadruk op SOLK.

Bijlages

Bronnen

Overige leerlijnen


Categorie: De 10 huisartsgeneeskundige thema's
Kort Spoed Chron Ouderen Kind Psych ALK Pall Preventie Praktijk
Korte episode zorg
Spoedeisende zorg
Chronische zorg
Complexe ouderenzorg
Zorg voor het kind
Psychische klachten
ALK
Palliatieve zorg
Preventie
Praktijkmanagement
Categorie: Competentiegebieden
Medisch handelen Communicatie Maatsch. handelen Wetenschap Professionaliteit
Medisch handelen
Communicatie
Maatschappelijk handelen
Wetenschap
Professionaliteit
Categorie: Overige aandachtsgebieden
Diversiteit Seksualiteit Innovatie
Diversiteit
Seksualiteit
Innovatie
  1. Ongeveer 1-1,5 % vd bevolking heeft een EPA. Per jaar zal een huisarts gemiddeld  één keer met een acute ontregeling te maken krijgen (Bron: Phrenos Kenniscentrum).