LEAP - Communiceren bij veel weerstand: verschil tussen versies

Uit Wiki HOVUmc
Ga naar: navigatie, zoeken
k (Theorie: samenvatting ingevoegd)
(Relevantie)
Regel 33: Regel 33:
 
|}
 
|}
 
=== Relevantie ===
 
=== Relevantie ===
Het begeleiden van patiënten met ernstige e/o langdurige SOLK is niet altijd gemakkelijk. Vaak hebben ze andere ideeën over de oorzaak van de klachten dan de huisarts. Een andere mening over wat er een gedaan zou moeten worden. Nóg een keer laboratoriumonderzoek, een 'scan', een second of zelfs third opinion. Ze kunnen daarmee een gevoel van machteloosheid bij de behandelaar oproepen.
+
* Bij patiënten met een EPA (zoals schizofrenie of een bipolaire stoornis) is er sprake van een hele specifieke consult-context: een gebrek aan ziekte-inzicht die onderdeel uit maakt van het ziektebeeld. Communiceren over de noodzakelijke behandeling kan in dat soort gevallen erg lastig zijn. Ook bij (ernstige) SOLK kan het voorkomen dat de patiënt overtuigd blijft van de somatische aard van de klachten of zich daar meer of minder vaak zorgen over maakt, terwijl het voor de arts duidelijk is dat er geen ernstige aandoening speelt.
 
+
* In beide gevallen werkt ‘overtuigen’ niet en ook ‘gewoon uitleg geven’ niet. In dit soort situaties is méér nodig. Door, in de beginfase van het consult, véél aandacht te besteden aan de relatie (en de inhoud even te laten) kan de huisarts vaak toch tot een gezamenlijke probleemdefinitie en doelstelling met de patiënt komen.
De LEAP-methode is aanvankelijk ontwikkeld voor het communiceren met patiënten met een EPA (Ernstige Psychiatrische Aandoening). Maar deze manier van communiceren blijkt óók zeer effectief bij patiënten met ernstige SOLK. De overeenkomst tussen deze twee categorieën patiënten is dat ze ''een andere idee hebben over de (oorzaak van) hun klachten'' dan de dokter.
 
 
 
De LEAP-methode:
 
* De LEAP-methode:  LEAP staat voor Listen, Empathize, Agree en Partner.
 
* 50% vd patiënten met ‘ernstige psychiatrische aandeningen’ (EPA) nemen medicatie niet/nauwelijks, omdat ze van mening zijn dat ze geen ziekte hebben of dat het wel meevalt.
 
* Dit gebrekkige ziekte-inzicht gaat verder dan ontkennen vd diagnose en is niet gelijk aan ontkenning of eigenwijsheid.
 
* Vroege (medicamenteuze) behandeling zou de prognose op langere termijn verbeteren en de mate van ziekte-inzicht is omgekeerd evenredig met de frequentie en duur vd ZH-opnames.
 
* Ziekte-inzicht is geen alles-of-niets fenomeen, maar kan heel goed partieel voorkomen en in wisselende mate.
 
* Men zegt wel dat het vooral de bijwerkingen zijn die maken dat iemand stopt met de medicatie, maar uit onderzoek blijkt dat dat niet zo is: het is het gebrek aan ziekte-inzicht.
 
* Oorzaken van gebrek aan ziekte-inzicht? Men weet het eigenlijk niet goed:  
 
** Gevolg van stigmatisering? => daar zijn geen aanwijzingen voor.
 
** Culturele aspecten: een andere naam geven aan de symptomen en klachten: ‘winti’, zenuwen'?
 
** Neurologisch? Ziekte-gerelateerd? Vorm van anosognosie?
 
** Discrepantie tussen 'past-self' en 'current-self', maar in de loop van de tijd niet bijgesteld?
 
  
 
=== Doelen ===
 
=== Doelen ===
 +
* De AIOS kan doelgericht en context-specifiek communiceren met lastige patiënten cq. patiënten die veel ‘weerstand’ vertonen, bv bij patiënten met EPA (Ernstige Psychiatrische Aandoening) e/o SOLK (Somatisch Onverklaarde Lichamelijke Klachten).
 +
* Doelgericht in de zin van ‘verbeteren van cq. in stand houden van de relatie’. 
 +
* Context-specifiek in de zin van expliciet rekening houdend met de bijzondere kenmerken van patiënten met EPA of ernstige SOLK.
  
Inzicht krijgen in de LEAP methode. Het leren communiceren met een SOLK-patiënt door middel van de LEAP-methode.  
+
==== Subdoelen ====
 +
* De AIOS weet wat ‘weerstand’ is en weet welke factoren en welk gedrag, zowel bij de patiënt als bij de arts, bijdragen aan het ontstaan, vergroten en verminderen van ‘weerstand’.
 +
* De AIOS kan ‘reflectief luisteren’ en empathie tonen en herkent welk effect dat heeft op de werkrelatie met de patiënt.
 +
* De AIOS kan samen met de patiënt tot een gezamenlijke probleemdefinitie komen.
 +
* De AIOS kan samen met de patiënt tot haalbare, gezamenlijke doelen komen.
  
=== Onderwijsactiviteiten ===
 
Zelfstudie van de hieronder genoemde samenvatting. Oefenen van de LEAP methode tijdens een consult. Samen met je opleider het hebben over deze methode. 
 
 
=== Gebruiksaanwijzing ===
 
=== Gebruiksaanwijzing ===
 +
* Dit is een programma dat geschikt is voor TKD-onderwijs en voor onderwijs aan HAO's. Totale duur van het programma is ongeveer 2 uur.
 +
* Het programma bestaat uit een presentatie, opdracht voor rollenspel met bijbehorend score-formulier, een toelichting bij de presentatie voor de docent en een samenvatting van het boek waarop dit programma geïnspireerd is.
  
==== Theorie ====
+
=== Onderwijsactiviteiten ===
Lees de samenvatting van Dick Walstock door: 
 
 
 
'''Samenvatting door Dick Walstock, huisarts/kaderarts GGZ'''
 
 
 
'''Listen: (reflectief luisteren)'''
 
 
 
Echt luisteren, veel herhalen, veel samenvatten (klopt het dat…..? heb ik goed gehoord dat…? ‘begrijp ik goed dat…?’,
 
 
 
Houdt het veilig voor de ander. Geen oordeel, geen mening, geen afkeuring.
 
 
 
Laat je eigen agenda thuis, volg de ander, hooguit de ‘4-Jim-van-Os-vragen’, Wat is er toch met je gebeurd??
 
 
 
Laat merken dat je geïnteresseerd bent. Verdiep je in de verlangens, doelen, wensen van de ander. Bouw een band op.
 
 
 
Zoek naar 'common ground' en 'workable problems', denk in termen van 'experimenten', het is shared decision making in ultimo.....: de dokter legt uit, stelt voor, maar de patiënt beslist uiteindelijk.....
 
 
 
Stel je oordeel uit, geef je eigen mening z.m. niet of pas na veel uitstel en vertragen.
 
 
 
Make it safe:
 
 
 
Luister! Je eigen mening doet er niet toe.
 
 
 
Bij meermans-gesprek: de mening vd patient staat voorop!
 
 
 
Know your fears:
 
 
 
Wees niet bang dat luisteren en erkenning geven de waan/mening zal bevestigen cq verergeren.
 
 
 
Je bent het er mee eens dat de ander het zo beleeft!
 
 
 
Weet wat je te wachten staat en anticipeer daar op.
 
 
 
Volg niet je eigen agenda:
 
 
 
Gebruik judo en ‘up-via-down’
 
 
 
Let it be:
 
 
 
Laat boosheid en beschuldigingen langs je af glijden (en vraag de familie dit ook te doen).
 
 
 
Respect:
 
 
 
Quid pro quo: voort wat hoort wat: ik respecteer jou standpunt, jij dat van mij ook?
 
 
 
Find workable problems:
 
 
 
Het gaat er niet om wat waar is of wie gelijk heeft; kun je gezamenlijk tot een punt van actie komen?
 
 
 
Write the headlines:
 
 
 
Samenvatting op hoofdlijnen als ware het een krantenkop
 
 
 
Risico van Reflectief Luisteren:
 
 
 
Dus u bent het eens met mij dat….. dan wil ik graag dat u… (hulp tegen de CIA, God, bij stoppen met pillen, etc)
 
 
 
Oplossing hiervoor: uitstellen van het geven van je mening en mocht de ander perse willen weten hoe je er écht over denkt.... Pas dan AAA toe…… (zie hieronder)
 
 
 
'''Empathize'''
 
 
 
Heb begrip voor:
 
 
 
Frustraties: gezeur van anderen, gevoel te falen
 
 
 
Angsten: stigma, bijwerkingen, falen, verslaving aan de pillen
 
 
 
Ongemakken: bijwerkingen
 
 
 
Verlangens: werk, kinderwens, uit ZH blijven, relatie
 
 
 
Je kunt je helemaal inleven in cq. meevoelen met, zonder het er mee eens te zijn.... Bijwerkingen zijn heel vervelend, opname is erg, werk vinden is moeilijk, etc.  Ik zou zelf ook niet graag anti-psychotica willen nemen (= normaliseren), vanuit optiek is het allemaal heel begrijpelijk.... Maar dat wil niet zeggen dat het goed of verstandig is....
 
 
 
Vermijdt bij het geven van je eigen mening het woordje 'maar'!! Wat je na 'maar' zegt wordt niet gehoord!!!!
 
 
 
'''Agree:'''
 
 
 
Gebruik de ‘windows-of-opportunity'. Zoek ‘common ground’.
 
 
 
We zijn het er over eens dat….. dit geen leven is, ZH niet leuk is, medicatie bijwerkingen heeft.
 
 
 
Voor- en nadelen nagaan van het beloop tot nu toe: Doe dat niet concluderend (want dan is het opeens jóuw mening) maar vragend en toetsend. Vraag naar verloop, samenhang. Bijvoorbeeld: medicatie maakte me slaperiger en minder actief, maar ik had ook minder ruzie.
 
 
 
Hiermee kom je ook meer te weten over doelen, verlangens, drijfveren.
 
 
 
Hieronder staan een aantal tips:
 
 
 
'''Partner:'''
 
 
 
Zoek naar overeenstemming, niet naar gelijk hebben/krijgen: medicatie kan helpen stress te verminderen, gezeur te voorkomen, beter te slapen, etc. Zegt niet dat het de wanen verminderd of schizofrenie tegengaat etc.
 
 
 
Focus op bereikbare doelen, zonder de 'dromen' uit het oog te verliezen.
 
 
 
Zoek naar doelen die dichtbij of naast het 'eigenlijke' doel liggen. Ze moeten erbij in de buurt komen of gerelateerd zijn, dat is al voldoende.
 
 
 
Vraag de patiënt om een experiment aan te gaan. Als een wetenschapper. Laten we uitproberen, gedurende een vooraf bepaalde tijd, dan evalueren. Stoppen mag altijd, maar niet geprobeerd is altijd verloren. Wie niet waagt die niet wint!
 
 
 
Stoppen met medicatie kan 'neveneffecten' hebben die wél bespreekbaar zijn: 'ik ga méér in mezelf praten', terwijl de wanen of de hallucinaties NIET bespreekbaar zijn. Als die neveneffecten het krijgen of behouden van werk belemmeren, heb je toch een punt!
 
 
 
AAA:
 
 
 
Het kan gebeuren dat de patient er op stáát dat je je eigen mening geeft. Dat je verteld wat jij vind dat er aan de hand is. probeer dit in principe zo lang mogelijk uit te stellen. Niet jóuw mening telt, maar de mening, de beleving van de patient staat vóórop!
 
 
 
Geef je eigen mening (over al dan niet 'ziek' zijn en wel/geen pillen nemen) alléén als er expliciet en nadrukkelijk om gevraagd wordt. En alleen pas dán als je er van overtuigd bent voldoende krediet opgebouwd te hebben.
 
 
 
Pas dan AAA toe. AAA is een vorm van ‘nederigheid’:
 
 
 
Apologize: verontschuldig je voor het feit dat je mening de ander kan pijn doen, kan kwetsen, etc
 
 
 
Acknowledge: erken dat je er naast kunt zitten, dat je niet onfeilbaar bent… (dit is op betrekkingsniveau een boodschap van flexibiliteit)
 
 
 
Agree: Het kan zijn dat je het niet met mij eens bent…. Laten we elkaars mening respecteren, laten we het er dan maar over eens zijn dat we het níet eens zijn……
 
 
 
Onvrijwillige behandeling:
 
 
 
Hanteer ook hier de LEAP-vaardigheden:
 
 
 
Goed luisteren, verplaats je in de ander, laat merken dat je 'm écht volgt.
 
 
 
Als je hebt moeten overgaan tot of meewerken aan een onvrijwillige opname gebruik onderstaande Do's en Don'ts
 
 
 
Het spijt je dat je actie geleid heeft tot de vrijheidsberoving en gevoelens van verraad bij de ander.... Tegelijkertijd heb je géén spijt van wát je gedaan hebt. Immers.....
 
 
 
Je zult het in de toekomst helaas wederom doen uit zorg voor hem/haar enerzijds, maar ook uit angst voor wat er zou kunnen gebeuren (geweld, suïcide) anderzijds….
 
 
 
''Samenvatting van het boek: I am not sick, I don’t need help!  Auteur: Xavier Amador ISBN: 0967718953, 9780967718958''
 
* Wat vind je van deze methode? Wat pas je al toe? Wat nog niet?
 
* Ken je opleider deze methode en wat vind hij/zij hiervan?
 
* Bedenk voor jezelf wat je uit deze methode wilt oefenen en met welke patiënt
 
 
 
==== Consult voeren aan de hand van LEAP methode ====
 
* L: Houdt aan het begin van (ieder) consult de eerst 2-3 minuten je mond.
 
* L: Moedig de patiënt aan spontaan zijn verhaal te vertellen door actief en echt te luisteren, te knikken en uitingen als, ‘mmhh’, ‘ga verder’ en ‘ja’.
 
* E: Heb extra veel aandacht voor:
 
** Frustraties: gezeur van anderen, gevoel te falen, geen diagnose, frustratie niet begrepen te worden
 
** Angsten: stigma, bijwerkingen, falen, verslaving aan de pillen, niet weten wat eraan de hand is, andere angsten
 
** Ongemakken: bijwerkingen, veel klachten en geen diagnose
 
** Verlangens: werk, kinderwens, uit ZH blijven, relatie, andere verlangens
 
* A: Gebruik de zin 'we zijn het er over eens dat...' Doe dit niet concluderend maar vragend en toetsend.
 
* P: Zoek naar overeenstemming. Focus op bereikbare doelen, zonder de 'dromen' uit het oog te verliezen.
 
* Geef je eigen mening (over al dan niet 'ziek' zijn) alléén als er expliciet en nadrukkelijk om gevraagd wordt. En alleen pas dán als je er van overtuigd bent voldoende krediet opgebouwd te hebben.
 
  
 
==== Bronnen ====
 
==== Bronnen ====
 
{{Footer - Leerlijn SOLK}}
 
{{Footer - Leerlijn SOLK}}

Versie van 17 sep 2018 om 10:35


Leerlijn ALK
Auteur

Dick Walstock
Annemarie Semeijn

Stage

2e Huisartsstage

KBA

1. Consult ALK
5. Ernstige ALK

Competenties

Communicatie
Professionaliteit

Leerplek

Leergesprek
Praktijkleren
Onderwijsprogramma

Trefwoord

Volgt

Relevantie

  • Bij patiënten met een EPA (zoals schizofrenie of een bipolaire stoornis) is er sprake van een hele specifieke consult-context: een gebrek aan ziekte-inzicht die onderdeel uit maakt van het ziektebeeld. Communiceren over de noodzakelijke behandeling kan in dat soort gevallen erg lastig zijn. Ook bij (ernstige) SOLK kan het voorkomen dat de patiënt overtuigd blijft van de somatische aard van de klachten of zich daar meer of minder vaak zorgen over maakt, terwijl het voor de arts duidelijk is dat er geen ernstige aandoening speelt.
  • In beide gevallen werkt ‘overtuigen’ niet en ook ‘gewoon uitleg geven’ niet. In dit soort situaties is méér nodig. Door, in de beginfase van het consult, véél aandacht te besteden aan de relatie (en de inhoud even te laten) kan de huisarts vaak toch tot een gezamenlijke probleemdefinitie en doelstelling met de patiënt komen.

Doelen

  • De AIOS kan doelgericht en context-specifiek communiceren met lastige patiënten cq. patiënten die veel ‘weerstand’ vertonen, bv bij patiënten met EPA (Ernstige Psychiatrische Aandoening) e/o SOLK (Somatisch Onverklaarde Lichamelijke Klachten).
  • Doelgericht in de zin van ‘verbeteren van cq. in stand houden van de relatie’. 
  • Context-specifiek in de zin van expliciet rekening houdend met de bijzondere kenmerken van patiënten met EPA of ernstige SOLK.

Subdoelen

  • De AIOS weet wat ‘weerstand’ is en weet welke factoren en welk gedrag, zowel bij de patiënt als bij de arts, bijdragen aan het ontstaan, vergroten en verminderen van ‘weerstand’.
  • De AIOS kan ‘reflectief luisteren’ en empathie tonen en herkent welk effect dat heeft op de werkrelatie met de patiënt.
  • De AIOS kan samen met de patiënt tot een gezamenlijke probleemdefinitie komen.
  • De AIOS kan samen met de patiënt tot haalbare, gezamenlijke doelen komen.

Gebruiksaanwijzing

  • Dit is een programma dat geschikt is voor TKD-onderwijs en voor onderwijs aan HAO's. Totale duur van het programma is ongeveer 2 uur.
  • Het programma bestaat uit een presentatie, opdracht voor rollenspel met bijbehorend score-formulier, een toelichting bij de presentatie voor de docent en een samenvatting van het boek waarop dit programma geïnspireerd is.

Onderwijsactiviteiten

Bronnen

Sjabloon:Footer - Leerlijn SOLK