Sjabloon: Visie.1: verschil tussen versies

Zelfsturend

Zelfsturend, intrinsiek gemotiveerd, leren leidt tot hoger welbevinden en betere prestaties ^[1]. Bovendien noopt de breedte en de dynamiek van het vak tot het blijven leren en ontwikkelen tijdens het hele professionele leven. Zelfsturing is daarin essentieel.

Zelfsturend competent worden betekent zelf richting aan het leren geven binnen duidelijke kaders; de eisen die de opleiding stelt. Zelf richting geven doet de aios op basis van reflectie en feedback op werkervaringen, in nauwe samenwerking met haar opleider en docenten. De vraag is steeds wat al goed gaat en waar nog geleerd kan/moet worden. Voor dit proces is een stimulerende, goede opleidingsrelatie nodig.

Competent

We zijn een competentiegerichte opleiding. Dat betekent dat wij opleiden tot aantoonbaar competente huisartsen. We onderscheiden daarbij zeven competentiegebieden met omschreven gedragsindicatoren die het leren en toetsen kaderen. Zie verder bij ‘heldere kaders’.

Heldere kaders

De inhoudelijke kaders van de huisartsopleiding worden beschreven in 7 competentiegebieden en 10 huisartsgeneeskundige thema’s. De zeven competentiegebieden laten zien dat de huisarts als professional veel meer is dan een medisch inhoudelijk expert. Goed kunnen samenwerken en communiceren, om maar twee competentiegebieden te noemen, zijn eveneens cruciaal.

De huisartsgeneeskundige thema’s beschrijven de breedte van het huisartsenvak, met daarin de verschillende ziektes en zorgvragen, alsmede de uitdagingen in het managen van de praktijk. De thema’s zijn onderverdeeld in Kenmerkende beroepsactiviteiten (KBA’s). Het onderwijs en de toetsing zijn gericht op het verwerven van de verschillende competenties in de breedte (10 thema’s) van het vak. De beoordeling van de competenties vindt drie keer per jaar plaats in voortgangsgesprekken met opleider en docenten. De competentie beoordelingslijst, de Combel, is daarvoor steeds de onderlegger.

De 10 huisartsgeneeskundige thema's

Competentiegebieden